Troostgerief
Samen ploeteren door verlies.
Troost
gerief ?
Ik mis mensen. Jij mist mensen. Wij missen mensen.
Daarom vind je op Troostgerief mijn verzameling van schone initiatieven, straffe lees/kijk/luistertips en zelfs activiteiten rond verlies.
Allerlei inspiratie als kleine troost voor vers of oud verdriet. En dat uitbundig in kleur, want rouwen is al triestig genoeg.
Met Troostgerief wil ik mee timmeren aan een warmere verliescultuur. Welkom!
-
Postkantoor 00/00/00
Een brief schrijven naar iemand die er niet meer is.

-
Troostplekken
Vaste plekken waar verdriet welkom is.

-
Troostbrieven
Mijn archief van troost.

Uit Waar ik liever niet aan denk (Jente Posthuma):
“Ik weet niet precies hoelang ik viel, hoe ik neerkwam en weer opstond. Maar ineens liep ik weer. Ik was anders gaan lopen, voorzichtiger. Breuklijnen in de aarde zijn met het blote oog vaak niet zichtbaar. Bij elke verplaatsing kan je onderuitgaan.”
Uit Het uur blauw (Johan Terryn):
“Rouwen hoeft niet snel voorbij te zijn. Daar hoef je ook helemaal niet sterk voor te zijn. Rouwen is gewoon een vorm van liefde. En wat je liefhebt, geef je aandacht.”